NİCELİKTEN NİTELİĞE

KURGUSUZ YAŞAMAK SPONTAN
DOĞURGAN BİR RESİM SERGİSİ SOKAK
KISIRLIĞINA KIRGIN BİR DENİZE AÇILAN..
SONBAHARDA GİYİLEN İLK HIRKA ÜŞÜMEK
NEREYE GİDİYOR ŞU ŞİLEP
BAKMAK NEDEN BU KADAR DURAĞAN...
UZAKLARA BAKMAK BÜYÜMEK
ÇARMIHA GERİLMEKTİR IZDIRAP
VE ŞARAP İÇEREK YÜKSELİYOR YALNIZLIĞINA
YÜZÜNÜ GERDİRMİŞ BİR MADAM.
KUMANDA PANELİ BOZULMUŞ DERİNLİĞİN
SERİNLİK SIĞ ÇIĞLIK ÇIĞ...
KUĞULAR ÇÖLDE YÜZÜYOR.
IRK YOK
ÇARK DEĞİL ŞU DÖNEN DÜNYA
KURGUSUZ YAŞAMAK SPONTAN
VE HERYERDE AYNIDIR İNSAN.
VE SORGUYA ÇEKECEK
KUSURSUZCA YARATAN.
NİCELİKTEN NİTELİĞE YÜRÜYOR
SAYILAR HARFE DÖNÜŞÜRKEN
SONLU ALFABENİN SONSUZ KAVRAMLARINDA
HEP Mİ HİÇE,
BİLMEM HİÇ Mİ HEPE DÖNÜŞÜYOR...
BİLMEM ÇAN MI EZAN MI AŞKA DAVET
HERKES FARKLI DİLDE KONUŞUP
BİRBİRİNİ AYNI DİLDE SEVİYOR...

ZD

bu şiiri sevdiğim biri için yazdım.o kendini bilir. aşk yakar.o kadar yakar ki, çaresiz kalırsın,beşeri aşkın ilahi aşka dönüşür...